Verhuizen naar Singapore: Een drukke maar goede eerste week in de stad
Het eerste blog vanuit Singapore is een feit! Toch wel een beetje bijzonder. Het was druk en het was een beetje hectisch maar alles komt altijd goed. We waren ook goed voorbereid voor de verhuizing wat een hoop gedoe scheelt! In dit blog vertel ik je hoe onze eerste week in ons nieuwe thuis verlopen is.
Goodbye America, hello Singapore!
De week na het afstuderen van Willem hebben we een heerlijke cruise gemaakt door de Caribbean met zijn familie. Op een vrijdagmiddag kwamen we van de cruise af in Miami en zijn direct doorgereden naar een simpel hotel in Fort Lauderdale. Ons vliegtuig zou in de avond pas vertrekken dus hadden we de mogelijkheid om even tot rust te komen, te eten, wat spullen te herorganiseren en onszelf op te frissen voor een lange vlucht.
De eerste vlucht direct naar Dubai was ruim 14 uur en verliep gelukkig goed. We kozen er voor om vooral veel te slapen vanwege het tijdsverschil, wat goed lukte. Maar liefst 10 uur hebben we gedut. Halverwege de vlucht was het trouwens ook nog even ons 4 year anniversary, gezellig hebben we dit niet kunnen vieren maar dat komt later wel weer.
In Dubai wachtte een aardige dame van een hotel ons op. We hadden ervoor gekozen om een 7 uur lange overstap te nemen in Dubai in plaats van meteen weer door te vliegen. We pakten nog een paar uurtjes goede slaap mee in een fatsoenlijk bed en ook nog even lekker douchen voor we het volgende vliegtuig instappen. Voel me altijd zo plakkerig na lange vluchten haha.
Ook de laatste vlucht van ruim 7 uur verliep soepel. De vlucht zat helemaal niet vol dus iedereen had wat meer plek. We waren van plan niet veel te slapen omdat we in de middag aankwamen in Singapore maar helaas viel dat plan al snel in het water en hebben we ook deze vlucht veel geslapen. Ik denk dat we dit ook wel nodig hadden na alle hectiek van de afgelopen maanden.
Bij aankomst (inmiddels is het al zondagmiddag) hadden we gelukkig snel al onze koffers van de band en ook de douane was een eitje vergeleken met Amerika. Geen vragen, helemaal niets. We kochten direct een prepaid card om mobiel internet te hebben en haalden wat cash uit de automaat. De taxi bracht ons naar het hotel dichtbij de universiteit waar Willem gaat werken.
De hotelkamer is erg klein vooral met 4 koffers, 2 handbagage koffertjes en 2 rugzakken stond die bomvol. Ook de typische Aziatische douche valt ons erg tegen. Geen glas of douchegordijn maar alles is gewoon open. Na een douche is dus de complete badkamer nat. Dan moet je ook niet vergeten om de toiletrol aan de kant te zetten! Hoewel we het hotel voor een paar weken geboekt hebben hoop ik dat we hier zo snel mogelijk weg kunnen.
Een kort bezoek aan de universiteit
Om 4 uur waren we beiden al klaarwakker. De kamer wat opgeruimd en iets beter georganiseerd en ontbijt gehaald bij de 7-eleven op de hoek van de straat. We besloten richting de universiteit te lopen om te kijken of er collega’s van Willem aanwezig waren. Niemand te vinden helaas. We liepen maar naar de servicebalie om te kijken of Willem al een kamer had. Direct kreeg hij een hoop papierwerk mee en liep er iemand mee om zijn kamer te laten zien. Grote kamer met 5 bureaus. Willem had eerste keus en koos een mooie plek naast het raam.
We besloten nog een ronde te maken en kwamen toch nog een aantal collega’s tegen. Het was lunchtijd dus gingen we met zijn allen wat eten in de kantine op de campus. Goed eten voor maar een paar euro. Heerlijk! Na de lunch was ook de professor aanwezig waar we even mee gekletst hebben.
Op appartementen jacht
Veel tijd hadden we niet want onze makelaar Joshua stond op ons te wachten. Met hem gingen we appartementen bezoeken. Eerst nam hij ons mee voor een klein hapje en koffie waarna we drie appartementen gingen bezoeken. Hij had goed geluisterd naar onze wensen en het eerste appartement wat we bezochten was het voor mij al raak. Compleet nieuw en 2 maanden geleden geopend, maar wel boven budget. De andere twee appartementen konden er gewoon niet aan tippen ondanks dat de prijs een stuk lager was.
Joshua had ons dezelfde avond 3 appartementen toegestuurd die we nog konden bezichtigen. Echter, 2 daarvan spraken ons totaal niet aan dus zeiden we dat we die niet hoefden te zien. Maar we wilden nog wel een keer het mooie appartement van de dag ervoor beter bekijken. Het echte appartement dat we zouden gaan huren, want ze hadden ons twee anderen laten zien. Tja, eigenlijk was de keuze al gevallen op dat appartement en we lieten dat Joshua meteen na het bezichtigen weten.
Direct belde hij met de makelaar van de huurbaas om te kijken wat er geregeld kon worden. Uiteindelijk kreeg hij wat van de huur af en als we het appartement zelf schoon zouden maken, betaalden we 4 dagen geen huur. Hey, daar maak ik wel een dagje voor schoon! We accepteerden het bod en er werd een tijd geprikt om, samen met de andere agent, alle papieren rond te maken.
Ga hier door naar het tweede blog
van onze verhuizing naar Singapore
ID passen en bankrekeningen aanvragen
Ondertussen probeerden we een bankrekening te openen. Ook hier lopen we weer tegen de altijd handige bureaucratie aan. Voor een rekening heb je een verblijfadres nodig en om de borg voor je nieuwe huurwoning te betalen natuurlijk een Singaporese rekening. Omdat we speciale formulieren nodig hadden voor de rekening was het niet mogelijk om deze te openen. Dit gaf toch wel een beetje stress. Er moest immers betaald worden! Ik snap niet wie deze kromme regels verzonnen heeft.
Ook moesten we ons zelf registreren bij de overheid en onze Singaporese verblijfspassen aan vragen. Het werkt een beetje hetzelfde als een werkvergunning aanvragen in Amerika maar dan 10x sneller én vriendelijker. We waren een half uur te vroeg maar dan ook veel eerder aan de beurt. Er werden pasfoto’s gemaakt, vingerafdrukken genomen en we moesten wat papieren invullen. Direct kregen we een tijdelijke pas mee waarmee ik dus al werk zou kunnen zoeken. Ideaal!
We krijgen de sleutel
Twee dagen nadat we het appartement bezocht hadden kregen we de sleutel al! Samen met de makelaar van onze huurbaas (hij is overigens een Vietnamees die in Vietnam woont, we zullen hem dus ook nooit te zien krijgen) liepen we het hele huis af om te kijken of alles correct was. Al snel kwamen we erachter dat een aantal dingen niet werkten (afzuigkap, lamp in de kast etc.). Maar daarvoor moesten we zelf maar contact opnemen met de klusjesmannen en die zouden alles oppakken. Alles leek in orde, we tekenden het contract en kregen de sleutel overhandigd.
Joshua was zo aardig om nog even het water voor ons te regelen. Er was gelukkig wel elektriciteit maar geen water. Er zou iemand zo snel mogelijk langskomen om het aan te sluiten. Nadat iedereen weg was besloten wij vast te gaan shoppen voor schoonmaakspullen zodat dat allemaal klaar staat en we de volgende dag meteen kunnen beginnen.
Tijd om schoon te maken
Door de jetlag waren we weer vroeg uit de veren wat in deze beginperiode helemaal niet erg is omdat er veel schoonmaak werk voor ons klaar staat. Hoewel het appartement nieuwbouw is was het helemaal niet smerig, alleen erg stoffig. Later deze dag zou pas iemand komen om het water aan te sluiten, maar daar wilden eigenlijk we niet op wachten. De enige optie was om op en neer te lopen naar de kraantjes bij de douches van het zwembad. 11 Verdiepingen naar beneden! Willem heeft die dag behoorlijk wat tijd in de lift gestaan en emmers gesjouwd. Kamer voor kamer werd het langzaam maar zeker steeds schoner .
Bankrekening poging twee
Ondertussen kreeg Willem bericht dat er nieuwe papieren klaarlagen. Hiermee zouden we eindelijk een bankrekening mee kunnen openen en de huur betalen. Dit had natuurlijk prioriteit en lieten we de schoonmaakspullen uit onze handen vallen om vervolgens naar de bank te gaan. De rekening aanvragen was een eitje: Wat papierwerk invullen en het was geregeld. Je moet gewoon net de juiste papieren hebben.
Weer terug naar het appartement om verder te gaan met de schoonmaak. Uiteindelijk was alles schoon en tiptop in orde. Tijd voor meubels!
We gaan weer naar de IKEA
Wellicht kun je je nog het IKEA avontuur van ons herinneren tijdens onze eerste dagen in Amerika. Ik zei dat ik nooit meer een IKEA zou bezoeken, verschrikkelijk vond ik dat!
Maar goed IKEA is nu eenmaal een fijne en goedkope winkel. Meubels zijn hier achterlijk duur dus dat gaan we niet doen. Ik dacht deze keer bereid ik me beter voor! Ik zocht wat leuke spulletjes uit op internet en laat nou net een IKEA bij ons 15 minuten lopen van het appartement af liggen. Op een dag dat Willem druk wat met zijn universiteitszaken besloot ik daar naar toe te gaan om eens rond te kijken. Maar dit is een kleinere IKEA en niet het hele assortiment is hier aanwezig. Daarvoor moesten we naar een nog grotere IKEA in het noorden van de stad.
We baalden dat het zaterdag was, want ook hier is de IKEA een populair uitje. Het was erg druk maar gelukkig hadden we alles snel bij elkaar weten te schrapen. We kochten alleen het nodige (vooral grote meubels en wat kleinere dingetjes zoals borden en bestek) en zouden later wel zien wat we nog meer nodig hadden. Uiteindelijk hadden we nog vier karretjes vol weten te krijgen. We hadden geen auto dus regelden we een thuisbrengservice. Niet IKEA zelf, dat zou nog 3 dagen duren, maar een lokaal bedrijf LalaMove.
We moesten even wachten op een vrachtwagentje met chauffeur en helper en binnen een half uur stonden we weer bij ons appartement. Echt ideaal! Willem reed vooruit in een Uber en ik zat met de twee mannen in het vrachtwagentje.
De aardige mannen hielpen ons ook met sjouwen en binnen no-time stond alles boven. We waren ambitieus en wilde al beginnen met het in elkaar zetten maar wat bleek de gereedschapsbox zat dicht met tiewraps! We hadden geen schaar of niks dus besloten we maar naar het hotel te gaan om wat te relaxen en vroeg naar bed te gaan. De jetlag haalt ons halverwege de dag toch nog steeds in.
Ons appartement wordt snel een thuis
Zoals gewoonlijk waren we weer vroeg wakker. We aten snel wat en ik pakten verder onze koffers in. Willem belde een Uber en met al ons hebben en houden het hotel uit, op naar het appartement. De planning was om het bed vandaag klaar te hebben zodat we eindelijk niet meer in het piepkleine hotel hoefden te slapen.
Willem begon met het bed en ik begon in de woonkamer alles op te bouwen. Tegen het einde van de middag was een heel eind alles klaar en pakten we een paar koffers uit. Alles kreeg langzaam aan een plekje en ook stonden er wat meer persoonlijke spulletjes. We gingen vroeg slapen, want Willem wilde de volgende dag beginnen op zijn werk terwijl hij een week vrij had gekregen van zijn baas!
Wow, we hebben een drukke week vol nieuwe indrukken achter de rug. We zijn zo blij met het nieuwe appartement en dat we dat zo snel hebben kunnen vinden. We kijken uit naar de tweede week. Hopelijk is die minder druk!