Werk vinden in Singapore 2024: Ik deel mijn nieuwe ervaringen

Na een paar jaar als ondernemer gewerkt te hebben, heb ik besloten om een nieuwe challenge aan te gaan. Ik wilde weer het werkveld instappen. In dit artikel deel ik mijn nieuwe ervaring over werk vinden in Singapore. Ik kan je zeggen deze is compleet anders vergeleken met mijn ervaring in 2018 en 2019, toen ik ook op zoek ging naar werk. Zonder slag of stoot ging het zeker niet!

De wereld even op zijn kop

Ik weet het nog goed, tegen het einde van 2019 had mijn hele team waarin ik werkte ontslag genomen. Begin maart 2020 besloot ik hetzelfde te doen. Er was teveel mis met de plek waar ik zat. Wellicht raad je het al, 2020, niet de beste periode om zonder werk te zitten. Maar goed, de tijd dat ik mijn ontslag indiende was er al wel wat bekend over de coronasituatie, maar hier in Singapore vrij weinig van te merken. Niet veel later stond de wereld stil en was alles dicht. Er mocht/kon nog niet eens vrijwilligerswerk gedaan worden, laat staan een fatsoenlijke baan gevonden worden. Hoe kon ik nu snel aan nieuw werk komen?

Lees hier het eerdere artikel wat ik scheef in juni 2020:
Mijn ervaring met vinden van en werken voor een lokale baan in Singapore

De ondernemerswereld is niet altijd even leuk

In die tijd besloot ik om verder te gaan met bloggen en freelance schrijven. Ik had hier en daar al wat klusjes maar wilde meer. Of het zo had moeten zijn, kwam er een toffe Nederlandse ondernemersgroep voorbij waar ik lid van werd. Samen met hen heb ik Ik Wil Emigreren opgestart en freelance klussen uitgebreid. Twee jaar lang heb ik in deze groep gezeten en ontzettend veel geleerd!

Maar begin 2023 begon er wat te knagen. Ik had geen directe ondernemersvrienden in Singapore, ik zat vaak alleen thuis te werken en liep het financieel toch niet helemaal zoals ik wilde. Ondernemer zijn is hard werken, soms voor niets en heel eerlijk vaak ook best eenzaam. Langzaam kwam ik ook uit de depressie van mijn angsstoornis en merkte dat ik verandering wilde. Ik wilde meer onder de mensen zijn en, met de flink stijgende kosten van huur en boodschappen, ook een betere financiële bijdrage leveren.

Nieuwe regels voor werkvisums

Ik begon eerst met vrijwilligerswerk. Ik zat net aan de antidepressiva en het feit dat ik de deur niet uit durfde (agorafobie) stond nog vers in mijn geheugen. Vrijwilligerswerk is gewoon een minder hoge drempel, maar wel met genoeg verantwoordelijkheid. Dat ging natuurlijk hartstikke goed en in september 2023 besloot ik klaar te zijn voor ‘echt’ werk. Maar waar begin ik? Ik wist niet eens wat ik wilde doen. Mijn ervaring met werken in een dierenkliniek was niet de beste en ik wist niet zeker of ik daarin terug wilde.

Ondertussen wist ik al dat ergens in 2020 de regels voor werkvisums aangepast waren. Maar ook echt flink aangescherpt. Voorheen was het een simpele aanvraag bij de overheid vanuit de werkgever. Nu moest ik aan dezelfde regels voldoen als iedere andere buitenlander die hier wil werken. Kortom een officieel werkvisum aanvragen.

Aan deze visums zitten regels, bijvoorbeeld maandelijkse kosten om iemand in dienst te nemen. Ik kost mijn werkgever zo’n 400 euro per maand! Veel bedrijven willen of kunnen dit niet betalen. Daarnaast zit er ook een grens aan de hoeveelheid buitenlanders een bedrijf aan mag nemen. Het zou serieus een moeilijke klus worden als ik anderen moest geloven.

Werk vinden in Singapore

Een vriendin van mij is coach en ze gaf me de challenge om op 20 plekken te solliciteren in een paar weken tijd. Een challenge was het! Mijn complete cv en LinkedIn opnieuw verversen en alle banensites afstruinen voor werk. Het was echt een goede kickstart en aanrader voor anderen die ook in deze situatie zitten.

Gebrek aan banen was er in ieder geval niet. De maanden die volgden stuurde ik, nou niet naar alles, maar wel naar veel plekken brieven de deur uit, naar van alles wat mij qua interesse trok of waar ik ervaring mee had: dierenartsassistente, hondenopvang, bibliotheekmedewerker, tandartsassistente, keukenhulp, hotelmedewerker, audioloog etc. etc. etc.

Niets kwam terug.

De moed zakt me in de schoenen

Pas eind februari 2024 (ruim 6 maanden na het versturen van mijn eerste sollicitatiebrief!!) kreeg ik een oproep om ergens langs te komen. Hondenopvang en trainingscenter voor puppies. Superleuk, iedereen enthousiast maar ze konden achteraf mij niet aannemen, want ik was een buitenlander. Lees: kunnen niet voldoen aan de nieuwe visumregels.

Opnieuw kreeg ik een oproep met hetzelfde resultaat. En toen nog een.

Ik besloot bij het eerste contact meteen te vragen of ze een buitenlander aan konden nemen. Iemand zei nog ‘wij discrimineren niet’. Niet precies wat ik bedoelde maar ook fijn om te weten. De nieuwe, of ja inmiddels al 4 jaar oude regels, zijn totaal niet bekend bij lokale werkgevers!

De moed zakte me echt in de schoenen. Continu een nee krijgen, doet toch wel wat met je zelfvertrouwen. Ik durf wel te zeggen dat 95% van de meereizende partners in Singapore (Dependant’s Pass Holder) met dit probleem zit, uitgespreid over elk vakgebied. Er is veel werk te vinden, maar door de strenge regels kunnen wij niet aangenomen worden. Ze hadden gelijk, het is een enorme moeilijke klus. Zo frustrerend!

Ineens gaat het snel

Inmiddels had ik aan anderen verkondigd dat ik op zoek was naar werk. Lang geduurd omdat ik me wellicht wat schaamde omdat iedereen dacht dat ik het zo naar mijn zin had als ondernemer. Meerdere mensen in mijn netwerk deden echt goed hun best. Netwerken is superbelangrijk voor werk vinden in Singapore en dat bleek deze keer ook. Een vriendin van me wees me op werken voor een school. Dit was overigens niet de eerste keer dat iemand dat zei. Maar ik had toch helemaal geen opleiding? Werken met kinderen had ik eerder gedaan maar paste dat wel echt bij mij?

Ik denk pech en stuurde half maart mijn sollicitatie uit naar de Holland International School (HIS) voor een baan als Nederlandse peuterjuf. Er stond duidelijk dat er geen opleiding voor nodig was dus ik waagde het erop. De dag erna werd ik uitgenodigd op gesprek, een meeloopdag en een maand later begon ik officieel met mijn eerste werkdag. Ongelofelijk! Na 8 maanden solliciteren had ik eindelijk werk gevonden! Heel wat moeizamer dan de 2 weken van jaren geleden..

2,5 maand later: Hoe bevalt het nu?

Inmiddels zit ik in de eerste week van mijn zomervakantie van de HIS. Een enorme luxe om zomaar 5 weken vrij te hebben terwijl je bij andere lokale banen maximaal 2 weken per jaar vrij krijgt! De afgelopen 2,5 maand heb ik echt als heel fijn ervaren. Ik heb routine in mijn week, leuke Nederlandse en Singaporese collega’s om mij heen, vast inkomen en ook echt veel plezier met de kinderen. Ondanks dat het wennen was (het werk maar ook ineens zoveel Nederlanders om je heen) en pittig om ineens fulltime aan de slag te gaan, heb ik het echt heel leuk gehad. Ik mis dan ook echt niets van het ondernemerschap. Dat had ik nooit gedacht te zeggen!

Goed nieuws, mijn contract is verlengd voor volgend schooljaar! Ik ga dan parttime werken met kinderen van 1,5 tot 2 jaar ongeveer, maar nu eerst even genieten van mijn zomervakantie!

Wat gaat er met Ik Wil Emigreren gebeuren?

Van veel mensen krijg ik deze vraag. Ga ik nog verder? Wat jammer dat je stopt! Ik heb de afgelopen maanden dan ook geen tijd en energie gehad om aan mijn site of socials te werken. Nu ik vakantie heb, vind ik het leuk om er weer even voor te gaan zitten op regenachtige dagen. Enkele projecten afronden bijvoorbeeld. Wanneer ik weer aan het werk ga wil ik mijn schema eerst even bekijken en wie weet. Voor nu blijft het een leuke hobby of side hustle.

Lees hier mijn tips voor werk vinden in Singapore